“Κάποια φιλμάκια super 8, ξεχασμένα σε ένα συρτάρι, από εκείνα που τράβαγε τη δεκαετία τού ’80 φοιτήτρια στο Παρίσι, αλλά και στα ταξίδια της, χάρισαν στη Στέλλα Θεοδωράκη την πιο προσωπική αλλά συγχρόνως και πιο ανοιχτή επικοινωνιακή ταινία της, τα «Ημερολόγια Αμνησίας».
Παράδοξο; Καθόλου. Με μεγάλο οίστρο, συναίσθημα, εξυπνάδα αλλά και κόπο κατάφερε οι διαδρομές της στον χρόνο, οι αισθητικές της αναζητήσεις, οι ανθρώπινες περιπέτειές της, οι φίλοι και οι έρωτές της, ακόμα και οι πολιτικές της απόψεις να μεταμορφωθούν από θραύσματα σε ένα ενιαίο σώμα με νόημα και θέση, που μπορεί να συγκινήσει και να πάρει μαζί του μια γεμάτη κινηματογραφική αίθουσα”. Βένα Γωεργακοπούλου – συνέντευξη της Στέλλας Θεοδωράκη στην Εφημερίδα των Συντακτών. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.
