“Ορισμένες φορές το καλύτερο έργο ενός δημιουργού μπορεί να προέρχεται μέσα από την ιστορία του ιδίου. Τα «400 χτυπήματα», π.χ., ήταν μια επιστροφή του Φρανσουά Τρυφό στα δύσκολα παιδικά χρόνια του η οποία έμελλε να του χαρίσει παγκόσμια αναγνώριση. Και σήμερα με το «Μετά τον Μάη» ο Ολιβιέ Ασαγιάς, εμπνευσμένος από τη δική του επαναστατημένη […]
Continue ReadingΟλιβιέ Ασαγιάς: Οι σημερινοί νέοι βρίσκονται στο στόχαστρο της εξουσίας Με την τελευταία ταινία του, «Μετά τον Μάη», ο γάλλος σκηνοθέτης Ολιβιέ Ασαγιάς επιστρέφει στα ταραγμένα χρόνια των αρχών της δεκαετίας του 1970 για να υμνήσει την ιδέα της επανάστασης και την αναγκαιότητα της τέχνης. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 03/03/2013 05:45 Συνέντευξη στον Γιάννη Ζουμπουλάκη, (το link για τη […]
Continue Reading(Το link για τη συνέντευξη είναι εδώ.) Αντλώντας μάλιστα από τις δικές του εμπειρίες, ο Ασαγιάς μετατρέπει το 18χρονο πρωταγωνιστή του σε ζωγράφο και κινηματογραφιστή, όπως ακριβώς και ο ίδιος, δίνοντας στην ταινία του έναν τόνο ημιαυτοβιογραφικό. Συναντήσαμε τον Ασαγιάς στο Φεστιβάλ της Βενετίας, όπου πρωτοπροβλήθηκε η ταινία του, η οποία μάλιστα κέρδισε και το […]
Continue ReadingΗ αφίσα της ταινίας ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ είναι έτοιμη και σας την παρουσιάζουμε!
Continue ReadingΕξώστης – Γιάννης Γκροσδάνης Ακολουθώντας την παράδοση του “diary film” η Στέλλα Θεοδωράκη συνθέτει ένα είδος προσωπικού ντοκιμαντέρ στα χνάρια του Chris Marker, της Agnès Varda και του Jonas Mekas. Πρόκειται για μια μοναδική καταγραφή των συναισθημάτων μιας γενιάς που ονειρεύτηκε και ταξίδεψε τη δεκαετία του ’80 και τώρα ζει στην Αθήνα της κρίσης, προσπαθώντας […]
Continue ReadingΚριτική του Θοδωρή Γιαχουστίδη στον Αγγελιοφόρο «Ημερολόγια αμνησίας» Σκηνοθεσία: Στέλλα Θεοδωράκη Αξιολόγηση: *** Δεν πρόκειται για ταινία μυθοπλασίας. Ούτε και ντοκιμαντέρ το λες. Στην παράδοση του «diary film» η Στέλλα Θεοδωράκη κάνει κάτι πολύ πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Και το βασικότερο: κάνει μία ταινία που μας αφορά. Όχι μόνο ως «ματάκηδες». Όσοι παρακολουθούν φανατικά […]
Continue ReadingΒΗΜΑ του Γιάννη Ζουμπουλάκη Κάποτε και τώρα «Ημερολόγια αμνησίας» (Ελλάδα, 2012) της Στέλλας Θεοδωράκη Η τελευταία ταινία της Στέλλας Θεοδωράκη είναι το δικό της, πολύ προσωπικό, πολύ τρυφερό αλλά και αναπόφευκτα πολύ ειδικό ημερολόγιο εικόνων, το οποίο ενδεχομένως να μην ανήκε σε κανέναν άλλον πέρα από την ίδια και τους ανθρώπους στους οποίους αναφέρεται, αν […]
Continue Reading“…αλλά αυτό το κολάζ από πανέμορφες εικόνες χαράς και θλίψης είναι ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό κινηματογραφικά για τη σημερινή Ελλάδα. Και ταυτόχρονα, μια ταινία που εμπνέει ένα αίσθημα ομαδικότητας και στοργής. Γιατί, μπορεί να το ξεχνάμε συχνά σήμερα, αλλά, ναι, είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι με τότε”. Λήδα Γαλανού Εφημερίδα των Συντακτών ***1/2
Continue ReadingΗ Έλενα Χρηστοπούλου στο Πρώτο Θέμα Ημερολόγια Αμνησίας **** Της Στέλλας Θεοδωράκη Με τους Πίτερ Ρόουζ, Στέλλα Θεοδωράκη Δραματική/2012/ Ελλάδα Xρόνια τώρα ήθελα να δω μια ταινία που να μοιάζει, έστω και λίγο, στο «Δίχως ήλιο», το αριστουργηματικό video diary του Κρις Μαρκέρ και να που τη βρήκα στην Ελλάδα το 2012. Η Στέλλα Θεοδωράκη […]
Continue Reading“Κάποια φιλμάκια super 8, ξεχασμένα σε ένα συρτάρι, από εκείνα που τράβαγε τη δεκαετία τού ’80 φοιτήτρια στο Παρίσι, αλλά και στα ταξίδια της, χάρισαν στη Στέλλα Θεοδωράκη την πιο προσωπική αλλά συγχρόνως και πιο ανοιχτή επικοινωνιακή ταινία της, τα «Ημερολόγια Αμνησίας». Παράδοξο; Καθόλου. Με μεγάλο οίστρο, συναίσθημα, εξυπνάδα αλλά και κόπο κατάφερε οι διαδρομές […]
Continue Reading