Η One from the Heart παρουσιάζει τη νέα ταινία της Ματί Ντιόπ (Mati Diop) ΔΑΧΟΜΕΗ (DAHOMEY). Το ντοκιμαντέρ γαλλικής παραγωγήςέκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου και κέρδισε την Χρυσή Άρκτο, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας του Φεστιβάλ. Είναι η Επίσημη Πρόταση της Σενεγάλης για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας ενώ έχει επιλεχθεί στα Φεστιβάλ Τορόντο και Νέας Υόρκης, Σαν Σεμπαστιάν, Λονδίνου, Σαράγεβο,Χονγκ Κονγκ, Σύδνεϋ, New Horizons στην Πολωνία, Φεστιβάλ Σαγκάης, Τόκιο και Ντέρμπαν, ανάμεσα σε άλλα. Είναι επίσης υποψήφια για το Βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υποψήφια για το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου.
Έγραψαν για την ταινία:
«Πρόκειται για μια αναζωογονητική και εμψυχωτική ταινία με προφανείς συνέπειες για τα μάρμαρα του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο». Peter Bradshaw The Guardian
«Η σκηνοθέτης της ταινίας Atlantics παρουσιάζει μια ονειρική, πολυθεματική και γεμάτη φαντασία κατάδυση στα πάντα επίκαιρα θέματα διεκδίκησης και επιστροφής κλεμμένων θησαυρών από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις. H Δαχομέη είναι ένα συγκλονιστικό, αξέχαστο παράδειγμα της ποίησης που μπορεί να προκύψει όταν οι νεκροί και οι εκδιωγμένοι μιλούν προς και μέσα από τους ζωντανούς». Jessica Kiang Variety
«Η ταινία είναι ταυτόχρονα μια απάντηση στην ταινία των Αλέν Ρενέ και του Κρις Μαρκέρ για την αφρικανική τέχνη και την αποικιοκρατία Statues Also Die (1953), και μια συνεχιζόμενη συζήτηση γύρω από τη σημασία των αντικειμένων που επιστράφηκαν και την ευθύνη της νέας γενιάς να συνεχίσει την απαραίτητη δουλειά της συντήρησης και της πολιτισμικής αποκατάστασης. Πανέμορφα φτιαγμένη, γεμάτη δύναμη και θεματικά πλούσια» David Rooney, The Hollywood Reporter
«Σε αυτό το μαγευτικό και στοχαστικό ντοκιμαντέρ, η σκηνοθέτης Ματί Ντιοπ (Γαλλία-Σενεγάλη) παίρνει ένα καυτό θέμα των πολιτιστικών πολέμων, την αποαποικιοποίηση των ευρωπαϊκών μουσείων και υφαίνει έναν γοητευτικό συλλογισμό γύρω από την ταυτότητα, την αρχαιότητα και το βάρος της ιστορίας. Το 2021, 26 αντικείμενα μεταφέρθηκαν από ένα μουσείο στο Παρίσι στο Κοτονού στο Μπενίν. Οι θησαυροί εκλάπησαν τον 19ο αιώνα από Γάλλους στρατιώτες από το Βασίλειο της Δαχομέης στη Δυτική Αφρική, αλλά τώρα 130 χρόνια αργότερα, επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Η Ντιόπ ακολουθεί τα αντικείμενα σε αυτό το ταξίδι, όπως πακετάρονται και ταξιδεύουν με αεροπλάνο στο προεδρικό μέγαρο στο Μπενίν, όπου οι συνεπαρμένοι επισκέπτες περιμένουν να δουν την κληρονομιά τους επιτέλους από κοντά». Rachel Pronger, Sight and Sound
«Ποίημα και προκήρυξη, ντοκιμαντέρ και ταινία του φανταστικού, μια δυναμική κινηματογραφική πράξη ενάντια στην αποικιοκρατία, η Δαχομέη εφευρίσκει ένα μαγικό πολιτικό σινεμά». Les Inrockuptibles
«Εκτός από το απολύτως σύγχρονο και επίκαιρο θέμα, εντυπωσιάζει και η φόρμα. Δίνοντας φωνή στα αγάλματα, η Ματί Ντιόπ τους ξαναδίνει αξιοπρέπεια, δύναμη και ζωή». Yannick Vely, Paris Match
«Χρυσή Άρκτος στο Φεστιβάλ Βερολίνου, η δεύτερη μεγάλου μήκους της Ματί Ντιόπ επιβεβαιώνει τη θέληση της Γαλλοσενεγαλέζας σκηνοθέτριας να αποδομήσει τα είδη, εμφυσώντας μυθοπλασία και στοιχεία του φανταστικού στο ντοκιμαντέρ της που εστιάζει στην επιστροφή στο Μπενίν αρχαίων αντικειμένων και αγαλμάτων που είχαν κλαπεί από τους Γάλλους αποικιοκράτες». L’Humanité
«Οι 10 καλύτερες ταινίες του 2024 στο Φεστιβάλ Τορόντο
Ο μεγάλος νικητής του φετινού Φεστιβάλ Βερολίνου, η δεύτερη ταινία της Ματί Ντιόπ μετά την ταινία Ατλαντικοί του 2019, ακολουθεί τον επαναπατρισμό θησαυρών από το Μπενίν, χώρα της Δυτικής Αφρικής – που ήταν γνωστό ως το Βασίλειο της Δαχομέης – κλεμμένων στο τέλος του 19ου αιώνα από Γάλλους αποικιοκράτες. Μόλις αυτά τα πολύτιμα έργα επιστρέψουν στο σπίτι τους, η αντίδραση από τους σύγχρονους πολίτες κυμαίνεται από ανακούφιση σε οργή γύρω από το γεγονός ότι μόνο 26 αντικείμενα από τα εκατοντάδες που λεηλατήθηκαν επιστράφηκαν. Εντωμεταξύ, τα ίδια τα αγάλματα αναρωτιούνται φωναχτά (!) τι σημαίνει να έχουν απομακρυνθεί τόσο μακριά από τον τόπο και το πλαίσιο προέλευσης τους. Μια συναρπαστική, προσεκτική, εντελώς μοναδική ματιά στην κληρονομιά της αποκιοκρατίας, το βάρος της Ιστορίας που περιλαμβάνει την υποδούλωση λαών και τον ρόλο που παίζουν τα έργα τέχνης στη διαμόρφωση της ταυτότητας μιας χώρας». Rolling Stone
★★★★★ La Septième Obsession, ★★★★★ Le Journal du Dimanche, ★★★★★ Les Inrockuptibles ★★★★★ Libération, ★★★★★ Ouest France, ★★★★★ Paris Match, ★★★★★ Positif, ★★★★ L’Humanité, ★★★★ L’Obs, ★★★★ Le Monde, ★★★★, ★★★★ Le Point , ★★★★ Télérama, ★★★★ Le Fiches du Cinema, ★★★★ Marie Claire, ★★★★ France Info Culture, ★★★★ La Croix, ★★★★ Sud Ouest, ★★★★ La Croix, ★★★★ Première, ★★★★ Bande à Part
