Η One from the Heart παρουσιάζει την ταινία του σκηνοθέτη και συγγραφέα Ρασίντ Τζαϊντανί Μια Βόλτα στη Γαλλία – Tour de France. Στην Ελλάδα η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 18ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου όπου κέρδισε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής. Η Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής Julie Gavras και τα μέλη Δήμητρα Γαλάνη, Πέτρος Μάρκαρης, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος και Κατερίνα Μισιχρόνη απένειμαν το βραβείο που αποτελεί μια χορηγία του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων και του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA.
Η κριτική επιτροπή δικαιολόγησε την επιλογή της δηλώνοντας ότι «πολύ σύντομα, ανακαλύψαμε μια κοινή ευαισθησία γύρω από τις ταινίες που πραγματεύονται κοινωνικά ζητήματα παρά προσωπικά. Αυτό είναι το μήνυμα ελπίδας της ταινίας Μια βόλτα στη Γαλλία του Rachid Djaïdani που κέρδισε την ψήφο μας. Παρά το γεγονός ότι σήμερα η γαλλική κοινωνία φαίνεται διχασμένη και μερικές φορές ακόμη και με αγεφύρωτες διαφορές, η ταινία αυτή δείχνει ότι υπάρχει ακόμα δυνατότητα για διάλογο».
H ταινία, που σηματοδοτεί την επιστροφή του Ζεράρ Ντεπαρντιέ σε μεγάλη φόρμα, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 69o Φεστιβάλ Καννών στο εκλεκτικό Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών. Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία του σκηνοθέτη μετά το Rengaine που επίσης είχε προβληθεί από το Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία του Μια Βόλτα στη Γαλλία ήταν η Ταινία Λήξης του τελευταίου Φεστιβάλ του Σαράγεβο, κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου Βρυξελλών, ενώ ο μουσικός και ηθοποιός Σαντέκ που συμπληρώνει το εκρηκτικό δίδυμο μαζί με τον Ντεπαρντιέ, ήταν υποψήφιος για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού στα σημαντικά γαλλικά βραβεία Lumière. Η ταινία έχει επίσης προβληθεί στα Φεστιβάλ του Αμβούργου, της Αντάλια, της Ροσέλ, του Ντουμπάι ενώ ήταν και η ταινία έναρξης του Φεστιβάλ Cinemed του Μονπελιέ.
Εδώ μπορείτε να δείτε το trailer με ελληνικούς υπότιτλους.
Ο Φαρούκ είναι ένας εικοσάχρονος ράπερ από τα προάστια του Παρισιού. Εξαιτίας μιας διαμάχης με έναν άλλο μουσικό, κινδυνεύει και πρέπει να φύγει μακριά από την πρωτεύουσα. Ο φίλος του Μπιλάλ του προτείνει να πάρει τη θέση του και να συνοδεύσει σε ένα ταξίδι στα λιμάνια της Γαλλίας τον πατέρα του Σερζ, ο οποίος ακολουθώντας τα βήματα του κλασικού ζωγράφου Ζοζέφ Βερνέ θέλει να ζωγραφίσει εκ νέου τα έργα του. Παρά το χάσμα γενεών και κουλτούρας, μια αναπάντεχη φιλία γεννιέται ανάμεσα σε αυτόν τον πολλά υποσχόμενο, αντικομφορμιστή νέο και σε αυτό τον παραδοσιακό, συντηρητικό Γάλλο από τα Βόρεια κατά τη διάρκεια του ταξιδιού που τους οδηγεί στη Μασσαλία για μια τελευταία συναυλία. Το ταξίδι του αχτύπητου δίδυμου μετατρέπεται σε μια μοναδικά επίκαιρη περιήγηση στην καρδιά της σημερινής Γαλλίας (και ίσως της ίδιας της Ευρώπης) που διχάζεται ανάμεσα σε ένα νοσταλγικό παρελθόν και μια σύγχρονη δυναμική όσο και εύθραυστη πολυπολιτισμική ταυτότητα.
Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με μια σπουδαία, αβίαστη ερμηνεία που ισορροπεί έξοχα ανάμεσα στο μοναδικό του χιούμορ και τη σωματική του έκφραση, την τρυφερότητα και τη συγκίνηση. Ο μεγάλος ηθοποιός ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 1991, κέρδισε το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στις Κάννες το 1990 και στη Βενετία το 1985, ήταν υποψήφιος στα Βραβεία Σεζάρ 17 φορές από το 1976 έως σήμερα κερδίζοντας το βραβείο δύο φορές.
Σημείωμα του σκηνοθέτη:
«Ήθελα να κινηματογραφήσω δύο εντυπωσιακές παρουσίες σε αντίστιξη. Βρίσκω ότι και οι δύο είναι υπέροχοι. Τα πληγωμένα σώματα τους είναι όμορφα. Το δέρμα τους έχει σημάδια, πληγές. Ο Σαντέκ έχει τους δρόμους χαραγμένους στο δέρμα του. Ο «Τοντόν» (Ντεπαρντιέ) ανανεώνεται ψυχικά με κάθε ματιά. Όταν ο ένας κοιτάζει τον άλλο, σε καθηλώνουν. Είναι δυνάμεις της φύσης, δύο υπερευαίσθητοι καλλιτέχνες. Πρέπει να ξέρεις πώς να τους παρατηρείς και να τους ακούς. Δεν μπορείς να αφήσεις να χαθεί ούτε μια αναπνοή».
«Όταν ξεκινάς να κάνεις μποξ, δεν σκέφτεσαι ποτέ ότι θα γνωρίσεις τον Μοχάμεντ Άλι! Μπορεί να το ονειρεύεσαι κρυφά, αλλά δεν θα το παραδεχόσουν ποτέ. Και ξαφνικά τον έχεις μπροστά σου, είναι εντελώς μυστικιστικό. Είναι το ίδιο συναίσθημα με τον «Τοντόν» (Ντεπαρντιέ). Σε κοιτάζει και ακόμα κι αν είσαι επιφυλακτικός νιώθεις το βάρος ενός πανάλαφρου ανθρώπου. Είναι μυθικό. Δεν υπάρχουν αρκετά επίθετα για να εκφράσω πόσο τον αγαπώ. Είναι ένας σπάνιος άνθρωπος, ο Μοχάμεντ Άλι του σινεμά».
«Η ταινία είναι μια ωδή στη χειρονακτική εργασία, μια ωδή στον ήχο που κάνει το μυστρί. Ο ήχος αυτός που ακούτε στην ταινία ενώνει όλους τους εργάτες του κόσμου. Το βρίσκω συναρπαστικό. Προσπάθησα να βρω μια συγκεκριμένη αρμονία μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, που πιθανά μπορεί να μας δώσει μερικά στοιχεία για το μέλλον. Ένας νεαρός που θέλει να βρει τη σωστή οπτική γωνία κοιτάζοντας έναν πίνακα του Βερνέ, κι ένας οικοδόμος, ο οποίος με το πάθος και το λεξιλόγιο του, καταφέρνει να κινήσει το ενδιαφέρον του νέου για να μιλήσουν για τη Γαλλία. Όλα περιστρέφονται γύρω από ακατέργαστα υλικά και παρορμήσεις».
Έγραψαν για την ταινία:
«Τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο του Rengaine που έκανε επίσης πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες, ο Γάλλος σεναριογράφος – σκηνοθέτης Ρασίντ Τζαϊντανί επιστρέφει με το Μια Βόλτα στη Γαλλία (Tour de France), μια ευπρόσδεκτα ευχάριστη ταινία δρόμου που δίνει τους ρόλους αυτών των δύο αταίριαστων συνοδοιπόρων στον βετεράνο Ζεράρ Ντεπαρντιέ και στον πρωτοεμφανιζόμενο στον κινηματογράφο δημοφιλή μουσικό Σαντέκ. Όσοι δεν είναι κυνικοί θα ανταποκριθούν σε αυτή την ιστορία υπέρ της αλληλεγγύης και της διαφορετικότητας που έρχεται σε μια ιδιαίτερα επίκαιρη στιγμή για την Ευρώπη». Screen
«Η ταινία Μια Βόλτα στη Γαλλία περιγράφει με απλότητα πώς ακόμα και οι παρεξηγήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε δυνατούς δεσμούς, πράγμα που δεν είναι αυτονόητο. Ο νέος Σαντέκ είναι άψογος και ο Ντεπαρντιέ δίνει μια ερμηνεία κομψής αποτελεσματικότητας». Le Parisien ****
«Μια Βόλτα στη Γαλλία: μια ταινία λιτή, αναγκαία, μια μοντέρνα αφήγηση ενάντια σε σκουριασμένες ιδέες. Είναι ωραίο να τη βλέπεις να ξετυλίγεται». Studio Cine Live ****
«Άψογα γραμμένη και κινηματογραφημένη, αυτή η ουμανιστική κωμωδία υποστηρίζεται από έναν περίφημο Ντεπαρντιέ και τον πολύ ταλαντούχο Σαντέκ. Οι διάλογοι τους είναι αποκαλυπτικοί και το ταξίδι τους μια απόλαυση» Paris Match ****
«Ανεπιτήδευτο; Ναι, αλλά δικαίως. Ο Ρασίντ Τζαϊντανί χρησιμοποιεί ένα όπλο: την ειλικρίνεια. Γιατί να μην υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ όσων επιβιώνουν σε ένα κόσμο όπου η εργατική τάξη διαλύεται και των εκπροσώπων μιας νέας γενιάς που ποτέ δεν την άφησαν να ενσωματωθεί;» Telerama ****
«Η ταινία φτάνει στο στόχο της γιατί η κινηματογράφηση τρέχει με την ταχύτητα στο τέρμα» L’Express ****
«Χωρίς ειρωνεία, χωρίς κριτική: οι ήρωες εκφράζουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα μειονεκτήματα τους χωρίς να υπάρχει η σκιά κάποιου ανώτερου δικαστή. Αξέχαστη και ουσιώδης». Positif ****
«Τα υπόγεια συναισθήματα και η ποιητικότητα της σκηνοθεσίας απομακρύνουν τα κλισέ στα οποία θα μπορούσε να ολισθήσει η ταινία σε αυτό το κάλεσμα υπέρ της ανεκτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας». Αvoir-alire.com ****
